Evet, istinaf edilmeyen kararlar temyiz edilebilir. İstinaf, bir mahkeme kararının bir üst mahkeme tarafından incelenmesi ve değerlendirilmesi anlamına gelir. Ancak, istinaf süreci zorunlu değildir ve taraflar istinaf başvurusunda bulunmak istemezlerse doğrudan temyiz yoluna başvurabilirler.

Temyiz sürecinde, kararın verildiği mahkemenin üst mahkemesine başvurulur. Örneğin, bir yerel mahkeme kararı temyiz edilecekse, bu durumda ilgili bölge adliye mahkemesine başvurulur. Yargıtay ise genellikle temyiz incelemelerini yapmakla görevlidir.

Temyiz başvurusu, yazılı bir dilekçe ile yapılır. Dilekçede, temyiz edilen kararın neden hatalı olduğu ve hangi hukuki gerekçelere dayandığı açıklanır. Ayrıca, temyiz talebinde bulunan tarafın isim ve iletişim bilgileri de dilekçede yer almalıdır. Dilekçe, temyiz edilecek mahkemeye sunulur ve başvuru süreci başlatılır.

Temyiz başvurusu, kararın tebliğ edildiği tarihten itibaren 15 gün içinde yapılmalıdır. Bu süre, kesin ve yasal bir süredir ve genellikle geçirilemez. Temyiz başvurusunun süresinde yapılmaması durumunda, karar kesinleşir ve temyiz yoluna başvurma hakkı kaybedilir.

Temyiz başvurusu sonucunda, üst mahkeme kararı inceler ve değerlendirir. Kararın hukuka uygun olduğunu düşünürse, temyiz talebini reddeder ve yerel mahkeme kararının geçerliliğini onaylar. Ancak, kararı hatalı veya hukuka aykırı bulursa, kararı bozabilir ve davayı yeniden değerlendirmek üzere yerel mahkemeye geri gönderebilir.

Temyiz süreci genellikle birkaç ay veya daha uzun sürebilir. Bu süre, üst mahkemenin iş yoğunluğuna, davaya ilişkin detaylara ve diğer faktörlere bağlı olarak değişebilir. Temyiz sürecinde, tarafların avukatları arasında yazılı beyanlar ve duruşmalar da yapılabilir.

Temyiz başvurusu için avukat tutmak zorunlu değildir, ancak tavsiye edilir. Temyiz süreci hukuki bir süreç olduğu için, profesyonel bir avukatın rehberliği ve desteği önemlidir. Avukat, temyiz dilekçesinin hazırlanması, gerekli belgelerin sunulması ve temyiz sürecinin takibi konularında yardımcı olabilir.